Bir Garip Alem Şiiri - Muammer Gökçay

Bir garip âlemdeyim
Bilmem bu dert deryasının hangi demindeyim
Günler var ki gâh ağlar gâh gülerim
Kaderin çelikten örsünde ezilir, dövülür, çiğnenirim
Hayretle mey meclislerinde feleğe sövenleri dinlerim
Netmişse felek, bu insanların haline bakıp gülerim
Yatılısı olmayan bu misafir haneye yatak serenlere imrenirim
Cennetle takas ettikleri bu âlemin nesine aldanırlar irkilirim

Bir garip âlemdeyim
Öyle ki hiç durmadan Rahman’ı zikreylerim
Bir yanımdan ölürken öbür yanımdan dirilirim
Sorarlarsa eğer saadeti, onlara hakkı hecelerim
Kim bilir belki de çiledir kaderimin ekşi mayası
Ezelden ateşe atılmış hamurumun, gamdır dumanı
Dün hummaya merhem arar iken bugün humma olmuş
merhemim
İşte bu yüzden bir garip âlem de tüllenen inkisarımı sineme çekerim