Bir garip Şiiri - Edirneli Hasan Uzun

Ekmek almaya girdim fırına,
Gözleri yaşlı bir çocuk gördüm o anda,
Büzüşmüş duruyordu kapının ardında
Boynu bükük'tü,yavaşça gittim yanına.

Solgun yüzü,yaşlı gözleri,
Biraz ürkek,titriyordu dizleri,
Yavaşça omzuna koydum elimi,
Aç'tı,parası olmadığı belliydi.

Tuttum ellerinden,okşadım saçını,
Öptüm alnından,sordum adını,
Garip; dedi ürkek bir sesle,gözler önde,
Sanki kırılmış kolu kanadı.

Fırıncıya,garibin ekmeği benden dedim,
Solmasın yüzün,ışık saçsın artık gözlerin,
Her zaman gel bu ekmekler senin,
Başın dik,sert çıksın artık sesin.

Biraz sevinç,biraz hüzün,
Gül açsın artık,solgun yüzün,
Sil göz yaşlarını,bu gün senin,
Kendinle barışık ol,gülmek olsun sözün.

Kaderim deyip boyun eğme sakın,
Kötülüklerden daima kaçın,
Sen adam gibi adam olucaksın,
Dürüstlükten taviz verme sakın.

12.04.2006......22.00