Dikenli teller çevirmiş kalbimin her bir yanını
Sanki bir yangın içimde kor oluyor
Her nefesinde daha da alevleniyor
Boğazımda kurulu idam sehpası
Duy artık beni budur aşkımın feryadı
Gönül bu gönül, dinlemez hiçbir kuralı
Dökülüyor içime hasretimin kara yaşları
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta