Şu gurbet ellerde bir garip ölmüş
Gönül yorgun kürek yorgun bel yorgun
Kapanmış gözleri feride sönmüş
Gardaş yorgun dostlar yorgun el yorgun
Kimi varki tutup götüre salı
Fidanı yok idi kurumuş dalı
Gariplik başında bilinir halı
Cümle yorgun sözler yorgun dil yorgun
Kepçe ile kazdırdılar mezarı
Terleylemiş gitmiş vicdansız karı
Yandı yürek ağlarım zarı zarı
Ağıt yorgun gözüm yorgun sel yorgun
Yeti gurbet yüzüm gözüm gülmüyor
Kırık kalem derdim çilem bilmiyor
Yaşamayı benim gözüm kesmiyor
Başı yorgun taşı yorgun yel yorgun.
Kayıt Tarihi : 11.9.2019 02:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!