Yeniden doğuyordu günyüzü, imkansızlıkların ilk günlerinde.
İki rayı çırılçıplak çarşafa sarıyorduk, son istasyonda..
Öylesine çıktığın bir yolculukta, en zor intiharın olacağım..
Ölümü gördüm kollarında.
Peki, günah dediğin neydi ki?
Tutup her kadını sana tamamlıyorum. Bir kez değil, iki kez..
Uzanıyoruz farklı bedenlere yavaş yavaş,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta