Gerçek olan şu ki,
Onun karşısında duracak gücüm tükenmişti.
Ona her baktığımda
Uzak ülkelere,yaz sıcaklığına
Uçabilen özgürlükleri tasvir ediyordum zihnimde.
Aylar var ki, onun bir fotoğrafı düşmesin elimden,
Bu akşam da öyle oldu,
Onun resmine her baktığımda;
Kendimi sanki Louvre müzesine girmişimde
Elimde pusulam yokmuş gibi
Yönümü ben çok defa bölünerek kaybetmişim hisse kapılıp
Ve her defasında
Yüz hatlarında gözlerinin geçmişinde
Başka bir onu bulup, karşıma davet ediyordum.
Evet,bu akşam çok hüzünlüyüz
Öyle ki,bir bulutun canı sıkılmışta
Ha yağacak ha kızacak gibi
Bir keder yumağı içine saklamış,
Sonra da dudaklarının köşesine
O devasa hüzün tomurcuklarını
Bir ayçiçeği gibi kudretlice bükülmüştü!
İşte ben, bu akşam yine onda
Ve tabii ki, onunla bir yolculuğa daha çıkıyordum.
Neden hüzünlüydü acaba?
Ve hangi koparılmış kır çiçekleri
Solmuş keza kurumuştu yaban eller arasında?
Ve yok olupta sana yerleşiyordu böyle ayrıksı.
Bu yabani bambaşkalık kim içindi?
Acımasızca oraya, sen dağına yerleşebilme
Cesaretini buluyordu kendinde?
Kuşku yok ki,yarın yine seninle
Farklı bir sen canına yolculuk edeceğiz,
Sadece zaman geçmiyor sensiz.
Ki o an gelsin seni soldurmadan!
30.12.13.
Meral MeriKayıt Tarihi : 3.1.2014 10:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meral Meri](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/03/bir-fotograf-bin-yolculuk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!