Bir Fısıltı Cümbüşü Şiiri - Fahri Baştürk

Ellerimin uğultusu beni kışkırtıyor
yüzümü sürükleyip
adımlıyorum sabahı
bir yaygara kopuyor
eski zamanlardan
eski anılardan bir fısıltı cümbüşü
geç diyor köhne bir ağız
bunu da geç, o eskidendi
yarası kabuk, kanı sıcak değil sözlerin
şu dalları kır
şu kuşu öldür gece bitmeden
büyü bozulsun, bu satırları atla
bu cemre iyi geliyordu toprağa
şimdi yok
niye büyük harflerle oturuyor
İmza sahibi yukarılarda
ateşini kibirle körükleyen kim
ölümden sözedip
binparçaya bölüyor tanyerini neden?
susmalar,
kısılan gözler,
kısılan sesler
çiçekler açınca birgün
elbet dökülecekler..