Bir Fıkra Ve Düşündürdükleri

Yaşlı ve aç bir tilki ormanın derininde,
Yiyecek arıyormuş ikindi serininde.
Dilinde de bir türkü ''Gel gel yanıma keklik''
Açlıktan ağlayacak; olmasaydı erkeklik.
Böyle tuhaf bir halde ormanda ilerlerken,
Birdenbire keskin bir koku duymuş ilerden.
Hızlanarak, bu gelen keskin kokuyu bulmuş.
Dalda asılı bir but; keklik bir tuhaf olmuş.
Kızarmış bir but, hem de en besili öküzden,
Tilki birden huylanmış, duraklamış bu yüzden.
Demiş ki ''Külfet küçük, ama nimeti büyük''
''Bekleyip de görelim, kime kalacak bu yük''
Butun tam karşısında bir meşe gölgesine,
Uzanmış, bakınarak o butun bölgesine.

Biraz sonra genç bir kurt çıkmış yolun ucundan,
O da kıvranıyormuş, yanıyormuş acından.
Tilkiyi görüp demiş ''Esselamün aleyküm''
Birden butu farketmiş, demiş ''Nedir gördüğüm''
Tilki bakmış, edilen kelam Allah kelamı,
Vermek sünnet, almak farz; alıvermiş selamı.
Kurt demiş, ''Tilki amca, görmedin mi bu budu?
Yoksa sevindirmek mi istedin bu genç kurdu? ''
Tilki demiş ''Gördüm de ben bugün oruçluyum''
''Sen otur, yemene bak, afiyet olsun oğlum''
Kurt demiş ''Çok da zevkli olur burdan atlama''
Ve atlamış, ardından duyulmuş bir patlama.

Meğer bomba bağlıymış butun yanıbaşında,
Butu asılan elbet kalır safın dışında.
Kurt perişan; tilkiyse hafif manevra yapmış,
En kızarmış parçayı derin iştahla kapmış.
Hem de söyleniyormuş ''Hangi ateşte piştin''
Kurt can havliyle ''Bana oruçluyum demiştin''
Tilki demiş ''Be aptal! .. Sen derse doymadın mı?
Az önce top patladı, sesini duymadın mı''

Şimdi dostlar, bir işte nimet çok, külfet azsa,
Ve bu işe gönüllü, talipli çok olmazsa,
Hatırlayın fıkrada kurdun akibetini,
Allah alın terine sunmuştur nimetini.
Beni de benzetiniz fıkradaki tilkiye,
Hırsım yok, bu dünyada beş metre bez bakiye.
Kurt ve but kim demeyin, o konuya karışmam,
Cüce'yim,midem için Azrail'le yarışmam.