Ürkütücü gök gürültüsü eşliğinde,
Sinsice düşüyor kor damlaları.
Papatyalar gelinciğe dönüyor,
Al al oluyor, çakıl taşları.
Fidanlar devriliyor kara toprağa,
Bir can düşüyor, binlercesi üşüyor.
Siyah hüzün kaplıyor benliğimi,
Beklenen gelecek sonsuzluğa yürüyor.
Güneşin son ışıkları,
Süzülürken gözbebeğinden,
Huzurlu gülümsemeyle dudağından,
Kelime-i şahadet su gibi akıyor.
Kuş uçuşu mesafeden ulaşınca kara haber,
Mahalleyi gül kokusu sarıyor.
Bir damla gözyaşı, bir tutam isyan,
Bir ana hıçkırıklarını yutuyor.
Ve binlerce fidan devriliyor
Kayıt Tarihi : 29.1.2009 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mahalleyi gül kokusu sarıyor.
Bir damla gözyaşı, bir tutam isyan,
Bir ana hıçkırıklarını yutuyor.
Ve binlerce fidan devriliyor'
---
Ve herzamanki gibi ateş düştüğü yeri yakıyor...
Ve yıllarca sönmeyen bir yangın çıkarıyor...
Ölüm ekilen topraklar,kimseler ölmesin diyor
Fakat beşinci kollara kimsenin gücü yetmiyor
Eğitimsiz,şuursuz şark toplumlarında....
Selamlar
TÜM YORUMLAR (23)