Ve açtım kollarımı gölgesinde menekşeler.
Bitiverir, yanı başımda uzakta solar, kururlar.
Unuttuğum, gökyüzü uzun bir hastalık gibi.
Nasıl biterse öylesine biter, bilmediğim gibi.
O denli çocukmuşum, saf kendimi kötülerken.
Okuduğum, seyrettiğim kötü karakterleri aşmışlar.
Her biri aman diken batmasın düşündüklerim meğer.
Sazlıklardan havalanan bir ördek gibi sesin
Ürkek şaşkın kararsız duyuyorum
Ve sen bir gökkuşağı kadar güzelsin
Rengarenk ve az sonra gidecek görüyorum
Ve ben yağmurlar altında bir yolcu
Islak yorgun tutkulu yürüyorum
Devamını Oku
Ürkek şaşkın kararsız duyuyorum
Ve sen bir gökkuşağı kadar güzelsin
Rengarenk ve az sonra gidecek görüyorum
Ve ben yağmurlar altında bir yolcu
Islak yorgun tutkulu yürüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta