Bir Fereç Ver Ey Rabbim!-2-
İki ayak, bir pabuçta gezerim
Dertlerimi, tesbih edip dizerim
Gece, gündüz gam gölünde yüzerim
Bir Fereç ver, şu kuluna ey Rabbim!
Hasımlarım, şeş cihetten sardılar
Mahvım için, son kararı aldılar
Garip kulun, pek ziyade yordular
Bir çıkış ver, tez kuluna ey Rabbim!
Her geçen gün hız verirler tacize
“Devam” derler, bu insafız haciz’e
Çok acilen, destek gerek acize
Medet eyle, ben kuluna tez Rabbim!
Olmasa da bu hususta gümanım
Zafer için, kâfi gelmez imanım!
İki dar’da, sana bağlı emanım
İmdat eyle, şu gedana sen Rabbim!
Nefs ve şeytan, ittifaklar kurarlar
Mahvım için, türlü yollar ararlar
Dağlar misal, dinimdeki zararlar
Medet eyle, şu kuluna tez Rabbim!
Bu batağa, daha fazla batmadan
Gamlarıma, yeni gamlar katmadan
Cihadımda, nefse havlu atmadan
İmdat eyle, sen naçara ey Rabbim!
Nefis diyor: “yeter artık havlu at!”
“Çoklar gibi, ye, iç, eğlen, gezip yat!”
“Yoksa işin, epey zordur ey Cihat!”
Medet eyle, çarnaçar’a ey Rabbim!
Pes edersem, akıbetim kem olur
Zayıf kulun, kör meluna yem olur
Bana ancak, senden gelen em olur
İmdat eyle, şu fakire ey Rabbim!
Sensin ancak, “ol!” deyince olduran
Sensin yalnız, “Öl!” deyince öldüren
Ve de sensin, “Gül!” deyince güldüren
Bir Fereç ver, şu gedana ey Rabbim!
Cihat ŞAHİN
10.10.2023-İZMİR
Cihat Şahin
Kayıt Tarihi : 10.10.2023 10:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Teşekkürler Ali bey kardeşim.
Hayırlı çalışmalar dilerim.
TÜM YORUMLAR (3)