Pervasız kasım ayının
Soğuk karanlığında
Bedenimden ayrılıp
Mülteci olmuşum sana
Yalnızlık kafesimmiş,
Anahtarı sendeymiş
Seni sevemeyince
Özgürlük de nesiymiş?
Hayalin dalgalarmış,
Sertçe içime vuran,
Bense ürküyormuşum,
Onurum dalgakıran...
Sen onursuzluğunla
Bükmüşken bileğimi,
Yokluğun intihar cüreti,
Yoklamış yüreğimi
Sandığa koyup seni
İçime kapatmışım
Sana yazdıklarımı
Hiçliğine atmışım
Yazıldı işte yeniden
Bir eylül hikayesi
Bu sefer kafiyeyle
Söylenmiş kinayesi.
Umulmayanı işlermiş
Beklenmeyen insanlar
Varsın olsun hıyanet,
İçimde hala “insan” var.
Kayıt Tarihi : 27.11.2008 20:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!