Bir Eylül Şiiri Şiiri - Gökşen Gökay Şahin

Günler kısalıyor,
Kısalan ömrümüz gibi..
Bak bu havalar işte
Garip hisler bırakıyor yüreğimde,
Önce tatlı tatlı üşütüyor sıcak tenimi.
Bir nefeste doluyorum geçmişle,
Bir nefeste çekiyorum geleceği.
Garip bir burukluk doluyor göğsümde,
Boğazım düğümleniyor.
Bir şeylerden kopma,
Bir şeyleri kaçırma,kaybetme hissi…
Bir yandan bir umut yeşeriyor aynı anda;
Göğsümü yararcasına.
Haydi diyorum, toparla kendini
Sonra, koridorları boya kokan bir okulda
Anımsıyorum bir “ilk dersi”
Hiçbir yıl değişmeyen o hissi…
Sonra hava bozuyor,
Yaz bitti diyorum,
Sanki bir yazda tüm ömrüm gitti..
Bin aşk kaybetmiş gibi kederdeyim,
Gariptir;
Bin aşka gebe gibi sevinçli…

Günler kısalıyor.
Tıpkı bitmekte olan ömrümüz gibi
Hüzün veriyor.
Ama nedense,
En uzun yaz günlerinde
Suskun ve yabancı olan dostlar,
Uykudan uyanmışçasına
Hatırlıyor birbirini,
Bir dost özlemi düşüyor yüreğime,
Bir nefeste yanına gidesim geliyor
Yaz bitiyor,
O buharlı günlerin şuursuz karmaşasında
Unutup giden de
Bir selamı bekleyen de
Herkes affediyor birbirini.

Kısalıyor günler
Azalan ömrümüz gibi..
Yüreğime tarifsiz duygular düşüyor yine,
Her nefeste tadıyorum yenilerini.
SONbahar diyorlar adına,
Bir daha hiç gelmeyecek gibi…