Bir Eylül Ayıydı Şiiri - Tahir Sarıışık

Ayrılırken Eylül ayıydı,
Hava ağır ağır çiseli,
Bakışların akşam çiği,
Yanakların akan yağmur damlası,
Kalbim dalından düşen gazel yaprağı
Manzarasındaydı,
Rüzgâr ayrılık makamındaydı,
Aylardan Eylül ayıydı,
Güneşimiz solmaya,
Gecemiz uzamaya,
Bizi telaş basmaya başlamıştı,
Madem ikimiz de razıydık
Ayrı yönlerde yürümeye,
Tanışmadan önceki saate dönmeye
Ne gerek vardı bunca sevmeye, sevinmeye,
Nasibimizde varmış demek,
İçimizde elvan elvan bahar, yaz açacakmış,
İçimizde kıpır kıpır kelebekler uçacakmış demek.
Evet Eylül ayıydı,
Yazımız bitmiş, sonbaharımız yeni başlamaktaydı.