Bir Evlat İsterim Şiiri - Atila Yalçınkaya

Bir Evlat isterim, yüreği Fırat,
Başı dik olmalı, sanki Arafat.

Yüreği merhamet dağı olmalı.
Sinesi sabırla, aşkla dolmalı.

Koruyup kollayan, melek isterim.
Ona baktığımda, dolsun gözlerim.

Mazluma bakınca, boyun eğmeli,
Garibi görünce, yaşlar dökmeli.

Ne para isterim, nede bir kaç pul.
Namuslu olmalı. Olmamalı kul.

Gözünde haramın, rengi olmayan,
Kirpiği Hikmetin yaşıyla dolan.

Bir Evlat isterim, gözleri kara,
Kalbinde Davamdan olmalı yara.

Bakınca İslamın rengi görünen.
Bir evlat isterim veli bilinen.

Koruyup kollayan, çalışıp koşan.
Uhud a can veren bir Hamza olan.

Bir Evlat isterim, göğsünde İman.
Elinde Kur-anı, Her an Müslüman.

Öteler ötesine aşk ile bağlı,
Sinesi derdinden, dağlıda dağlı.

Nur ikliminde geçsin ki günün,
Doğumun bayramsa; Düğün ölümün.

Bir Şehid gibi diril mahşerde,
Her dem yad edilesin kutlu dillerde.

Önünde Rehberin Muhammed Mustafa (s.a.v.)
Bundan gayrısını istemez baba.

Atila Yalçınkaya
04/07/2010