Bir Evin Anatomisi Şiiri - İlhan Önal

Dış kapıyı açtım
Sessiz bir çığlık
Karşıladı beni hoşgeldin diye
Tefekkürle başlıyor burda yalnızlık

Tanrım çıldırmak bu olsa gerek
Boş hol de bir ben varım birde ayrılık

Yaklaştım duvarda sıra askılar
Çıkardım ceketimi asmak niyetim
Ellerimde ceket canlanıverdi
İçinde benden kalma bir sıcaklık

Tanrım çıldırmak bu olsa gerek
Askıda bir ben varım birde ayrılık

Sola döndüm üç adım başladı oda
İki yaşlı divan baş başa vermiş
Belli ki kıskanıyorlar tekli koltuğu
Bu koltuk bende bir alışkanlık

Tanrım çıldırmak bu olsa gerek
Koltuk beni sarıyor birde ayrılık

Acıkmak bir his mi? Koştum mutfağa
Dolaptan çıkıyor muzaffer ordu
Taşıyorlar savaş ganimetini
Lambası da yanmıyor mutfak karanlık

Tanrım çıldırmak bu olsa gerek
Bir ben varım bir açlık birde ayrılık

Elimde yavan ekmek döndüm odaya
Açtım televizyonu yurttan haberler
Tüm dünya karışık hem kalabalık

Tanrım çıldırmak bu olsa gerek
Haberlerde ölüm var birde ayrılık

Dalmışım izlerken acı hayatı
Yayın bitmiş kulağımda yine o çığlık
Kalk diye bağırıyor bana karanlık
Bir elimden tutuyor zalim yalnızlık

Tanrım çıldırmak bu olsa gerek
Bir ev var uyanık birde ayrılık

Birde ayrılık...