İnsanı bu maceraya sürükleyen nedir?
Bir içgüdü dürtüsü mü?
Ekonomiksel düşünce mi?
Yoksa basitçe bir işgüzarlık mı?
Bir iş arkadaşı bana bir gün büyük bir hatamı
Yüzüme vuruyordu delik cebin hal varlığını
Cebim delik halimle evimi yapmıştım kendime…
'''O başka yoldan girişti buna…
Kendisi küçük bir evde oturup, önce
Kiralık daire, evler derken, sonra
O parayı çalıştırıp kendi evini yaptırttı
Hem emekliliğine de yatırımdı…
Bu arada çocuklar ama büyüdü
Şimdi o koca evde bu ihtiyar çift(liği)
Bir ziyaretçi gelsin diye bekleşiyor olduğunu...
Düşündüm kendimce, yok tabii bu gelirim
Evimde ama 25 yıl her saati bahçemde
Keyifle geçirip çocuğumu büyürken de
Yaşadım o günlerin bir tekine bile
Pişman değilim, bildiğimdendir şöyle
Ev sahibi olmaya değil, çocukluğu olmalı
İnsanın çocuğu olmalı
Büyükanne-babalar da renklendirir orayı…
Anavatan duygu heyecanı bu arada
-mantıklı bir düzeyde tabii-
Daha çok modern veya en azından o ölçüde
Toprakla kaynaşma zevkinden yan çizmeye
Biraz yüz tuttu…
Öyle de tabii duygusu ekip biçmeye
Fidan yeşertme, çiçekler büyütmeye
Motorlu çimen kesme, barbekü partisine…
Bu keyfin kokusunu kendi keseğimin
Taa üç yüz metre berisinden alıyorum…
Kurulu mangal keyfine gecikir miyim?
İki şeyden tasarruf edilmemeli
Oturacağımız yer, ki orada haftanın 70 saati
Pratikteyiz ve iş yerinden, ki seçim şansı
Olanağınca da, alır haftada 40 saatimizi..
Ev sahibi olmakla kişisel bağımsızlık
Yaşam kalitesi ve uzun vadeli güvence ”””
Demleniyor gibiler....
Kirada olmak, bir tür seyyar yaşam…
Hür, sorumluluktan bağımsız…vs. ler
Bunun haricinde oynayan oyunbozanlar
İstatistiği allak bullak ettirenler
Hep bu becerenlerin sevimli düzenliğine mi
Gediğine mi yoksa, ama taş koyanlar…
Yılışmıştır gözlerde ne çok mecmualar, reklamlar
Belki sizin de....
Kira olarak yetmeyeceği de düşünüldü mü?
Evet…
Onu mimarlar hep düşünür
Ve politikacılara yoldaş, emlakçılara sırdaş
Ama mimari değil de, belki mimar hizmetine
Uçuşan kuşlardan daha çok çırpınırlar…
Başları yer yer onların da eğiktir
Güçlülük oynayanlara yenilgilerinde…
01.03.1999...Bu konu bitti olsun diye derken
__________Evim olsun, yuvam olsun dileklerin sürekli
__________Hep sımsıcak, hep umut yumağı olacağını isteyerek
Kayıt Tarihi : 26.3.2006 20:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
onlar sadece kelimeler, kimi gözden kacmis, kimi anlam olarak orada caresizce boynunu bükmüs, sirasi gelince düzelecek diye bekleyen o yüce duygularla, deger yargilariyla dolu dolu okullarin emekleriyle, verileriyle nakislanmis, ruhlanmis ve eserlerden daha eser bu duyarliklara dil uzatirken ölcülü olun....degil bana, kime yazarsaniz yazin, ben duyarsam eger, ben olacagim yine karsinizda...
varsa boktan püsür gücünüz, buyurun bir cümle orada, bir satir burada bir kelime suraya diye bir misra yaratin... ki sizin ne diye cakcakladiginiza bir anlam vereyim... su anda kudurmus salginlik belirtisi gösteriyorsunuz, doktorunuza basvurun....
bu yaziyi yorumlarinizin üstüne kendi siirime yorum diye birakiyorum... sonra sizin sayfaniza gececegim, varsa sayet... orada görüsmek üzere
sevgi ve saygilarimla
sevinc
bagislayin, bu kabaliga nezaket kâr etmeyecek boyutuyla böylesi bir tutumlanma elbette bir neden degil ve olmamaliydi da... ama bu kez oldu iste... ve bir süre de olacak bu böyle...sonra kaldiririm, bagislayin...yapicilik ne demek bilmezlige, hem de bu cagda ve bir tek kelime okuyup, kocaman haykirmaya neden yaratabilmeyi yargiliyorum...
cigerlerim sökülse, beynim catlasa yine de sadece bu pisligi yargiliyorum...sadece bu pisligi yargiliyorum... sadece bu pisligi yargiliyorum... kadin ha? erkeksiniz siz de ha? bana dil uzatin dünya pisligi, erkekseniz sadece bana dil uzatin, katmayin onu bunu araya?...
hepinize
sevgi ve saygilarimla
TÜM YORUMLAR (8)