Bir Esmer Yağmur Şiiri - Alihan Cengiz

Yağmur yağmıyordu,
Islatıyordu üstelik.
Bir esmerin gözlerinde ki hasret,
Bir o kadar yalnız
Bu acının sahibesi,
Belki o merhume,
Biraz yalnız ve kederli

Lapa lapa kar altı değil,
Yabancı müzik mayhoş
Tadı damağımda kaldı
Bıraktığın son gülüşün...

Bir anlamı olmalıydı
Tüm olanın olmayanın
En azından mükemmel olan
Hiçbiri yoksa bile;
Kayda değer birşey kalmalıydı o ayrılıktan
Yalnızlık illeti o gün başladı
Kuşlar ötmeyi unutunca...

2.kez
Balkondan görünen ormanlar
hasretin ağaçları olmasaydı,
sigaralar bu kadar çabuk bitmese
dedim ya, yağmur yağmıyordu
Islanıyordum!
Gülüşünü seyredebilmek için
bir şarkı söyler gibi ölebilirdim
niye sevmedi anlamadım...