Bir Eski Masal Şiiri - Mustafa Celal

Bir zamanlar ne idi,
Oğuz'un torunları.
Kayı'lar özne idi,
Yükseldi orunları.

İlden/ile geçtiler,
Uç'ta bir yurt seçtiler.
Ab'ı hayat içtiler,
Yetişti Harunları..

Aşiret'ten devlete,
Kavuştular servete.
Düştüler rehavete;
Türedi Karunları.

Cenk kapısı,yol oldu,
Getirisi bol oldu.
Derken ayar bozuldu,
Çoğaldı sorunları...

Son sınıra erdiler,
Alınanı verdiler.
Acizlik gösterdiler,
Kalmadı kurunları..

Pazı gücü,son melce,
Akl'etmek geçer akçe.
Kötüsünden hallice,
Sürtünür burunları..

Emek zayıf,nimet az,
Sefer yok,ganimet az.
Hasm'a geçti imtiyaz,
Doymuyor karınları..

Anlı/şanlı bir geçmiş,
Mazide,olup/bitmiş.
Kalan ne?çoğu gitmiş;
Muamma yarınları...

1993-İst.