Bir Eski Gece Şiiri

Bir Eski Gece Şiiri
Her sabah kuş sesleri doldururdu odamı
Uyanırdım yorgun bir gecenin ağır uykusundan
Hazindi mersiyeler ezanlar göğü yırtardı
Uyanır ağlardı çocuklar susamış dudaklarıyla
Sınırı geçerdi kolcular üst üste mayınlar patlardı
Bozulurdu birdenbire o tül sessizliği gecenin

Üzüm bağlarında uzun bir koşuydu çocukluğumuz
İnce bir hüznü dolu dolu yaşardık bütün güz
O kızgın sıcağında güneşin sular belki de yanardı
Bereketli sofralar sunardı bize yıldızlı bol gökler
Hakkını verirdik ay ışığında elimizde kimliği gecenin

Bir düş gördüm anne nasılsa öyle hayra yor
Uçuyordum bir dağdan öbür ovaya
Ellerim iki yanımda başım dik gözler yukarda
Sonra haramiler kovalardı kaçardım
Gözlerimi yumsam yok olurlardı ve özgürlüğüm
Annem ah ne güzel rüyalar yorumlardı
Dağılır giderdi korkularım ferahlardım
Çözülürdü simsiyah bir yumak olan ipliği gecenin