Bir Erkeği Bir Kadın Ağlatır Ancak

BİR ERKEĞİ BİR KADIN AĞLATIR ANCAK

Sevdi mi erkek canı gönülden, yürekten.
Serden geçer gerisini getirmez umura.

Oysa kadın buraya kadarmış der, giderken.
Tipim değilsin, denk değilsin sen bana.

Öyle kolay söyler, daha dün deli gibi severken
Ağlayıp da gider, gözünün içine baka baka

Timsahın gözyaşıdır döktüğü, zehrini süslerken
Sırtını döner böyle aşık olduğu maşukuna

En zehirli yılanların zerk ettiği zehirden
Daha tesirlidir erkeğe döktüğü bir damla

Buraya kadarmış der, ardını dönüp giderken
Bitti her şey deyiverir, hiddetle! Adama

Bir çift sözün yetti, duydu adam geçti kendinden.
Gören şaşırır, sessizce bakar ağlayan adama!

Dağ gibi adamı gördün dizleri üzerine çökerken
Söylerken öldürdün zaten, dikilip de durdun üstelik başında

Yürek yangın yeri olur, küle döner ateş te erirken
Dağlanır tüm sineler, seven dayanır mı buna

Bir damla idi yağmur oldu büyüdü derken
Taş kuma döner, kum toza oradan çamura

Kadın gider adam biter, geriye kalan selden
Geri dönüp de bakmaz tarumar ettiği adama

Yıkık bir enkazdır artık, eser yoktur, o eski görkemli eserinden
Kaldır kafanı yine seversin desen bir daha

Yıkılır adam yığılır doğrulamaz olduğu yerden
Ağladıysa adam bir kadın ardınca

Kuru bir dal gibi düşmüştür yüzünden
Oracığa gömülür, ölmüştür kanımca!