Bir Elinde Müjde Var... Şiiri - Cihat Şahin

Bir elinde tebşir var, öbüründe var inzar!
Göreceksin sen şunu, atfedersen bir nazar!
Ben görmedim diyorsan, dikkatini tahşid et!
Bak kitaba sünnete, her birinde ne yazar?

Sırf müjde mi veriyor, tehdit yok mu dilinde?
Ehl-i nara uyarı, ne tarzdadır bir baksan?
Yok, mu öfke ve gadap, etvarında, kal’inde?
Münafık’a, müşrik’e, aynimiydi hep aksan?

Ayet ona diyorken; “tebliğini doğru yap! ”
Nasıl düşer tefrite, de; sıdkını terk edip?
Sık, sık ikaz ederken, o, Resulü hak kitap,
Hiç sapar mı ifrata, ahiret’i mahvedip?

Onu şöyle görürdün, doğru baksan kur’an’a;
O, bir şahit bir münzir ve de bize mübeşşir!
Ayni şeyi demiyor, her bir kula baksana!
Korkuturken kâfir’i, mü’min kula var tebşir!

Hakkı tebliğ ederken, yoktu onda tolerans!
Tetkik edip baksana, ayan, beyan deliller!
Şu sözüme ayettir ve hadistir, referans!
Okuyanlar biliyor, nasıl imiş o rehber.

Şahsi hukuk başkadır, hakkın hukuku başka!
Hoşgörüsü sadece, şahsi hukukta idi.
Şu nüansı bilseydin, idrak etseydin keşke!
On beş asırlık İslam, garip kılınmaz idi!

Hurafeyi din(!) diye, takdim etmek büyük gaf!
Bunu adı bidattir ve götürür dalal’a!
Sapkınlığa müsebbip, beklemesin Hak’tan af!
Harama helal(!) diyor, haram diyor helal’e(!)

Rahmet olur mülhide, hatırlatmak azabı!
Belki korkar Rabbinden veya gelir insafa?
Görüyor ya çok zaman, şu dünyada gazabı!
Umulur ki, tövbeyle, dâhil olur Hak safa.

Cihat ŞAHİN
27.12.2010-İZMİR