Ve sessizliğe örtülmüş birkaç sevinç kelimesi gözlerinde.
Yazılmamış şiirlerde, terkedilmiş fotoğraflarda, sen yokluğunda.
Unutulmamış yaşanmışlıklarda ben varlığımda...
Güle ağlaya vardığım yollarda tıkanıp kaldı mutluluğum.
Herkesin yabancılaştığı sokaklara, caddelere bıraktım, gündüzlere darılmış gecelerimi, ay yalnızlığında.
Kimseyi sen gibi görmediğim her günde öldüğüm şehirde.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta