Bir eflatun gecede unutmuştun ellerini
ben buldum.
sıradışı bir yazdı vakit ayazdı
Bir gül kangren olmuştu ben bulmuştum.
yağmur kristallerine düşmüştü gözlerim.
ben en çok o gülüşünü özlerim.
gülüşünde güller açmıyor çağlar açıyordu
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Ters esse de rüzgarlar, o güneş mutlaka bir gün doğacak...
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta