Bir Düzenbazın Serüvenleri Şiiri - Ömer ...

I.
Düzenbaz, her kurnazdan icazet alıyordu
Her işten sıvışmayı meziyet sanıyordu.
Mevsimler değişse de, bahaneleri hazır
Harmana kar yağarken, devleti kınıyordu.

Şarap ile sigara erkenden yıpratmıştı
Façasını düzeltip dişlerini yaptırdı.
İşveli gavur kızı çizgisinden saptırdı
Sınırsız hayallerin peşinde koşuyordu.

Ceviz altı parkında tedricen buluşurdu
Gözleri konuşurken, elleri boş durur mu?
Boynunu, liralarla, dövizlerle doldurdu
Savuştu kayıp semte, karda iz bırakmadan.

Neyse ki arazide ekipler rastlamıştı
Yavuklusu firari, çuvala sarılmıştı.
Fırtınada zeplinden, taşlı zemine düşmüş
Brüt kemik adedi, ikiye katlanmıştı.

İmam efendi diyor, cinler çarpmış gafili
Dini bütün olanlar, okuyup, üflemeli.
Nöbetçi tabip diyor, alçıya koyduk şefi
Biçmeyin kefenini. son nefesi çıkmadan.

II.
Konforlu odasında, kuş sütüyle beslendi
Kırk dikiş, dokuz ayda, biraz kendine geldi.
Başucunda civarın muhannet figürleri
Teminat almışlardı, kulağı kesiklerden.

Kısa, öz geçmişini poşetlere yazdılar
Renkli posterleriyle duvarlara astılar.
Yanlış frekansların ayarı verilmişti
Muhaliflerin fazla damarına basmadan.

Rivayet ki şu velet, mafyayı batırmış.
Haracı, ganimeti tahsiline yatırmış.
Gavurun mektebini iftiharla bitirmiş
Zinhar şüphe edilmez, ilminden, irfanından.

III:
Meydanlara ''muhterem'' megafonla seslendi:
Müjde, aziz dostlarım, kurduk ofisimizi!
Okuyup, mühürledik, icraat listemizi.
Beraber kalkacağız, bunca yükün altından.

İlk mektep kapanmıştır, yükseği açılacak
Civarın ahalisi bedava ders alacak.
Ehil kurnazlar değil, uzmanlar yetişecek
Hesabı sorulacak, HES’i çıkaranlardan.

Muhtelif yöntemlerle kredi bulacağız
Çaylara, derelere barajlar kuracağız.
Allı pullu levrekler dolduracak ağları
Bereket fışkırarak bu kadim topraklardan.
IV.
Soysuzlar işitmez mi, vicdanının sesini?
Haram ile, hileyle, doldurmuş heybesini.
Puslu bir gece vakti, kaybettirmiş izini
Kim bilir nerde koşar, şeytanın arkasından?