Bir düşün mezar taşı şiir

BİR DÜŞÜN MEZAR TAŞI ŞİİR

Bir gül susar şimdi, eski bir mezar taşında adın silinir yavaşça, zamanın pasında kimse bilmez
ne yandım, ne solduğumu
sen bilmezsin, ben unutmam, bu kader utansın.
Çığlık atmıyor artık içimdeki yara
çünkü sessizlik öğrendi ne kadar can yakar.
Bir yanım seni hâlâ akşam gibi bekler ,bir yanımsa sabah bile olmaktan kaçar..

✍️✍️

Ellerimde solmuş mektuplar var hâlâ
her harfi bir yalan, her satırı bela
kalbim, seninle yitirdi ritmini
bir mezar kadar ağır, taş kadar suskun bana..
sen gittin ya, şiir sustu dilimde
ne rüzgar ne gökyüzü artık yerli yerinde..
Yalnızlıkla evlendim o günden beri
her gece, kefenim gibi sarar beni eski günler.

✍️✍️

Ve şimdi adını andıkça içim yanar
bir dua gibi biterken her anı paramparça..
Ey karanlıkta kalan, ey bende tükenen.
Bir gün dönersen… sadece gölgeme rastlarsın belki de.
küllerim savruluyor geceye, rüzgarla
her parça bir anı, her an bir yara
düşlerim paramparça, kırık dökük izler.
Sen yoksun, her şey sessiz, her şey gizler.

✍️✍️

Bir mezar taşı gibi yalnızım sokakta
adını fısıldayan rüzgarlarda,
ıslakta her yıldız bir hayal,
sönen bir ışık, gözlerimde karanlık, ruhumda kışlık.
sen gittin, gitti benim her umudum
artık kalan sadece acı ve suskunluğum..
zamanın ellerinde eriyen bir heykelim bu şehrin unutulmuş, kırık bir efsanesiyim..
Biliyorum, hiçbir vedan sonsuza dek değil .
Ama seninle kaybolduğum her an benim.
belki bir gün, bir yerde yeniden doğarız
ama şimdi, bu karanlık benim tek yarim.