Ilık bir meltem okşardı yüzünü vakitsizce,
O ise darmaduman yüreğini gezdirirdi…
Sahil, kimsesizleri sarardı dalga ıslaklığıyla
Ve hüzün gitmezdi gönülden uzaklara…
Bin bir nota kulaklarında dans ederken
Ayak basılmamış bir kumsaldaydı onun aklı.
Mümkün müydü gönlüne sakladığını geri çıkarmak,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bir dem sevgi ile okşansaydı onun da gönlü,
Sarılsaydı aşk ile şu eğri büğrü yüreğine…
Bir dem… sonra isterse gitseydi gidebilirse!
*********************************************
Doğrudur Serap hocam; aşkı biz Leyla'dan, Aslı'dan, Şirin'den, Zühre'den, onlar için ölüm kelimesini hiç düşünmeden bugünlere kadar yaşatan Mecnun'dan, Kerem'den, Ferhat'dan, Tahir'den öğrendik.
Yürek bir kere sevdiyse ölüm sadece dilin susması, geriye kalan bir dağ, bir okyanus binlerce anı olmalı.
Eğer aşk diye sevdiyse yürek...
Tebrikler yüreğinize, selam ve saygımla...
güzel dilekler gerçek olsun ister gönül kaleme sağlık
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta