Ilık bir meltem okşardı yüzünü vakitsizce,
O ise darmaduman yüreğini gezdirirdi…
Sahil, kimsesizleri sarardı dalga ıslaklığıyla
Ve hüzün gitmezdi gönülden uzaklara…
Bin bir nota kulaklarında dans ederken
Ayak basılmamış bir kumsaldaydı onun aklı.
Mümkün müydü gönlüne sakladığını geri çıkarmak,
Dalsa şu suyun ta derinine, nefes almasa
Oksijensiz kalsa yüreği, ölür müydü aşkı?
Bir dem sevgi ile okşansaydı onun da gönlü,
Sarılsaydı aşk ile şu eğri büğrü yüreğine…
Bir dem… sonra isterse gitseydi gidebilirse!
23.2.2012
Serap DEMİRTÜRK
Kayıt Tarihi : 23.2.2012 10:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sarılsaydı aşk ile şu eğri büğrü yüreğine…
Bir dem… sonra isterse gitseydi gidebilirse!
*********************************************
Doğrudur Serap hocam; aşkı biz Leyla'dan, Aslı'dan, Şirin'den, Zühre'den, onlar için ölüm kelimesini hiç düşünmeden bugünlere kadar yaşatan Mecnun'dan, Kerem'den, Ferhat'dan, Tahir'den öğrendik.
Yürek bir kere sevdiyse ölüm sadece dilin susması, geriye kalan bir dağ, bir okyanus binlerce anı olmalı.
Eğer aşk diye sevdiyse yürek...
Tebrikler yüreğinize, selam ve saygımla...
TÜM YORUMLAR (2)