Bir Düşün Anı Şiiri - Serap Demirtürk

Hep birileri kaçar da diğeri saklanır mı, neden böyle ki hayat? Zaman akıp gidiyor yanımızdan da bilmiyoruz neler yitirdiğimizi… Sevgiye en susadığımız anlar bize gönül bağından bir bardak su verenin gönül tahtında oturmayı neden beceremeyiz ki? Gün gelir, aşk da küser yüreğe ve “ taşım artık ben” dercesine sokmaz sevdayı dehlizlerine, yok olur çevremizde dolanan aşk da ve erir gider okyanusumuzda… Yaşanmışlıklar, yaşanacaklar yoklara karışır, dağılır her şey, yoklara karışır sevgi kırıntıları bile… Susar seven, susar sevilen; suskunluklar sarar gönlü. Dönüp de bir baktığında hayatının ayak izlerine, kaç tane tek perdelik oyun varmış, diye inler gönül kafesi; başlangıçlar ve bitişler... Bir olunan anların anıları çerçevelere sığmaz, hayata açılan perde sessizce kapanır ve bilmeden bunca acıyla ezileceğini birlikte kapatırlar oyunun perdesini gönüller. Mevsimler akar gider, yıllar sürükler bedeni örseleyerek, yürek yalvarır “hâlâ bendesin” diye hâlâ onda olup olmadığını bilmeden… “Bilir misin a sevdiğim Nedir senden tek dileğim: Kemik dişli tarak değil, Altın baslı yatak değil, Uzanıp da bas koyduğum, Bir omzundur tek dileğim.” Bitti mi sigaran ve çayın? Gittiğini san da sen can-er, bendeki hayaline el salla... Serap DEMİRTÜRK