Bir Düşü Vurulurken Gördüm

Bir düşü vurulurken gördüm ben
Çığlık çığlığa
Onun için çıplak gözle bakamam hiçbir kırmızıya.
Duydum insan olmanın sancısını
Göğsüm parçalanmış bir kaya parçasıydı
Kızgın güneşin altında.

Bir düşü vurulurken gördüm ben
Dili tutulmuştu toprağın
Ve acı çoğaldı günden güne içimizde
Aktıkça büyüdü dere yataklarında
Onun için kan kırmızı akması bütün nehirlerimin.
En büyük feryat oldu gecenin sessizliği
Sustukça ağladım
Ağladıkça sustu gece.

Bir düşü vurulurken gördüm ben
Öylece düşüp kaldı olduğu yere
Sıcaktı daha elleri
Gözyaşı kurumamıştı göğsünde.
Öptüm gözlerindeki pırıltıyı
Kendi küçük ama
Yüreği yüz yaşında bir çocuğun.
Titredi yüreğim titreyen elleriyle birlikte.
Bir düşü vurulurken gördüm ben
Onun için bakamam hiçbir kırmızıya…

25.02.2005
Şırnak