Bir Düştür Yaşamak Şiiri - Özcan Nevres

Bir düştür yaşamak
Belki hiç yaşamadık ama
Hep yaşadığımızı sandık
Dün sümüklerimizi çekerdik
Oyun oynarken sokaklarda
Şimdilerde çile yumağı olduk
Kimi işini yitirmiş
Kimi sevgilisini
Kimi kadehlerde ararken yitirdiğini
Kimi ıssız sokaklara vurmuş kendini
Leyla’sını arayan mecnun gibi
Lüks lokantalarda tıkınanları
Diskoda barda gününü gün edenleri
Sakın sorma bana
Bizden değil onların hiç biri
Geç kardeşim geç
Sobaya odun ile kömürü
Boş olan tencereye bak
Soba boş tencere boş
Umutlar kim bilir hangi dağın ardında
Yaşamak soluk almaksa eğer
Kirli havayı solumak
Soğukta titremek de bedava
Kim bilir gördüklerimizin tümü de
Yaşanmamış bir yaşamın ürünü