Bir Düştü Uyandım Şiiri - Yorumlar

Bir düştü uyandım. Her şey o kadar sıcak, o kadar anlamlıydı ki gözlerim açılmak istemedi. Vücudum ölürcesine uyku diye yalvardı beynime. Ama hayat, gerçekler ağır geldi. Üstüme çektiğim yıldızlı geceleri çekip aldılar benden; üşüdüm. Şimdilerde yeni doğmuş bir bebek gibi savunmasızım acımasız hayat karşısında!

Bugünde ölmedim anne. Bugünde direndim sevgisizliğe, şefkatsizliğe. Yıkamadılar benliğimi. Yıkamadılar anne doğan güneşten sonraki hayallerimi. Mil çekemediler gönül gözüme, dağlayamadılar hasret çeken yüreğimi. Bugünde ağlamadım anne. Akıtmadım gözyaşlarımı içime, jiletlemedim mazoşistçe körpe bedenimi. Direndim kahpe hasret sancısına... Her şey şafak için her şey sizlere kavuşacağım günün ateşi için anne. Gerisi tırı vırıdan hikaye...

Sevgiyi, şefkati özledim anne. Yaşamaktan yorulduğumda, insanlardan, çirkinliklerden bıktığımda koşarak sana gelmeyi ve dizlerine uzanmayı özledim anne. Saçlarımla oynayıp beni yüreğine bastığın doyumsuz zamanları. Buralar gaddar, buralar acımasız anne, ölümle yaşam arasındaki ince bir çizgi buralar. Gitmek isteyenlerin gidemediği yerler... Bir kördüğüm, bir çıkmaz sokak buralar anne. Ne çıkışın var, ne de çözebileceğin iplerin. Kuklasın bir ışık gölge oyunundaki gibi ya da satrançta vezire yedirilen küçük bir piyon gibi. Sevgiyi özledim anne. Doya doya gülmeyi ve en çokta kokunu özledim anne. Buralar öfke, buralar kin, buralar barut, buralar leş tutmuş insanlık kokuyor anne.

Ama biliyor musun anne bugün seni, her sensiz geçen günümde olduğundan daha da çok özledim. Ve şefkati, dizlerine usulca yatmayı özledim anne. Yaşamaktan yorulduğumda, acılardan kaçıp sığındığım sıcacık kollarını, yüreğini özledim anne. O ellerini, yumuşak minik ellerini, hazırladığın birbirinden güzel yemeklerini özledim anne...