Düş Sokağı Şiiri - Seyrani Göl

Bir düş sokağı mıydı taş duvarları?
Uzun yaz günlerinin alaca karanlığında,
Döndüğüm ev.
Gece böceklerine salıncak kurulan gaz lambası.
Uzaklardan duydulan ırmağın uğultusu…
Geceyi delen çekirge sesleri…
Karşı pencerelerden yansıyan fersiz ışıklar…
Dağınık bir oda, köşede bir, iki kat yatak.
Duvara yaslanmış sayıklayan yorgun bir adam…
Birkaç kap kaçak, taş ocak, isli tencere.
Gece ilerliyor, birazdan ay doğacak.
Süt beyaz, bembeyaz ışığı,
Ben uyurken yüzüme vuracak.
Kurbağalar çıkacak yuvalarından.
Uyumalısın çocuk uyumalısın!
Birazdan sabah olacak.
S.GÖL