Ritimsiz bir müziğin notasıydı hüzün.
Mevsimsiz melodiler cemre gibi düşüyordu bozkırlara,
Firar ediyordu ay erguvanlar arasından.
Hercai bir susuş gizlice emziriyordu geceyi
Zulasından hasret damlarken…
Bedeli söylenmemişti hayatın.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
