Bir dünya düşün Şiiri - Ata Kızı

Ne güzel hayal…
Bir ülke düşün:
Her sabah gökyüzüne umutla bakılan,
Her çocuğun doyduğu, her yaşlının huzurla yaşadığı,
Kimsenin kimseye üstünlük taslamadığı bir yer.

Ekonomik kriz yok diyorsun;
Demek ki sanat, geçim derdine yenilmemiş.
Ressamlar fırçalarını özgürce daldırıyor boyaya,
Müzisyenler kirayı düşünmeden beste yapıyor,
Şairler kelimeleri açlıktan değil aşktan seçiyor.

Adalet yerli yerinde;
O zaman insan yargılanmıyor düşüncesi yüzünden.
Kadınlar korkusuzca yürüyor sokakta,
Çocuklar okul yolunda gülümsüyor.

Böyle bir düzende düşün:
Hangi sanatı icra etsek?
Belki seramik yaparız, ellerimiz çamura batar da
Yine de kalbimiz tertemiz kalır.
Belki tiyatro kurarız,
İçinde ne sansür olur ne yasak.

Hangi sporu yapsak?
Koşarız mesela, hem de sadece spor olsun diye,
Bir şeylerden kaçmak zorunda kalmadan.
Tırmanırız dağlara,
Çünkü zirve artık sadece coğrafi bir kavram olur.

Nereleri gezip görsek?
Kaf Dağı mı, Pamir mi,
Yoksa uzak bir köyde soba başında hikâyeler mi?
Her yer açık olur;
Sınırlarımız sadece coğrafi, zihinsel değil.

Ve belki de…
O zaman nihayet gerçekten düşünebiliriz:
“Daha nasıl insan olabiliriz?”
çünkü artık hayatta kalmak için savaşmak zorunda değilizdir.

İşte böyle bir ülke, sadece politik değil,
ruhsal bir ütopya olurdu.
Ve içinde, en azından bir defa herkes
sanatçı olurdu;
kendine, insana, hayata dair bir şey yaratırdı.

Ne dersin?