Bu son demiştim ya,bir daha sevmeyeceğim.
Hepsi yalanmış,senden vazgeçmek yok olmak demekmiş meğer.
Sensizliğin girdabında sürürklenmek,ışık hüzmelerinin keskin kenerlarına çarpmak arayışlarımda.Yokluğun bir zindanmış,ya seni bulamamak o daha beter.
Ey sevgili dön benim dünyama,sensizliğin ülkesinde beni aratma.duy beni çok uzaklarda da olsa
Akşamlardan bir gün çıkarsın belki karşıma,bir sahilin yalnızlığında bir martının çığlığında gülümsersin belki bana gül i rayihanla.
Sevdamız ışıldar yakamozlarla,ey sevgili gel artık sağnak sağnak yağsın yağmurlar gelişini kutlarcasına.
Dönsün artık senin aşkınla mavi ufuklara yelken açmış beyaz gemiler.Aranmasın artık yokluğunla gelen beyaz güller.Güllerin kraliçesi gözyaşlarıyla seni bekler..
Belkide silinmiştir mehtabın ışığında beklediğin gülün hayali,belkide uçup gitmiştir ruhu gökyüzüne akarken kanı beyaz gelinliğine.Düşmüştür cansız bedeni toprağın üstüne kucaklamıştır onu sevgili göz yaşlarının serinliğiyle,son bir gülümseyiş vardır mutlu çehresinde beyaz gülün son damla kanı toprağa düştüğünde.
Önünde duramaz artık ulu çınarlar devrilir birer birer,engin denizler taşarcasına onu bekler,gel der bir dünya ağlar yokluğuna...
Ahu ÇağlaKayıt Tarihi : 31.3.2008 03:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!