Bir Düğüm Şiiri - Salih Yiğit 2

Boğazımda durur boğmaca düğüm,
Yutkundukça içimde seni gördüğüm.
Sonu bilinmez aşk ki bu güldüğüm
Gülerim bil ki sonu acı bir düğün.

Acıdır çöl gibi yakıp, su gibi sevdiğim
Yuttum kimsesizliği, yanar benliğim.
Haksızlık etme ey yar! Kor alevdeyim.
Değer bilmeden değersiz kaldım.

Ne kedermiş ne zulüm özlemek dediğim,
Zehir zemberek sözler edip üzüldüğüm.
Saplandı ok kalbime, durup düşündüm.
Sonumuz Mecnun bile etmez...