Ben seni sen bilmeden,
hatta ihtimal dahi vermezken sevdim.
Ve aslında sevdiğimi biliyorum.
Ama sevilmeyi henüz bilemedim,
çünkü seviyorsan da
bunu hiç açık etmedin.
Kalbine uzak kalan bir yabancı değilim.
Sen anlattıkça anladım içini,
korkularını, sessizliklerini.
Sana sadece bakmadım;
seni izledim, düşündüm,
bir ömrün duası gibi içimde taşıdım.
Çünkü seni sevmek kolay değil,
ama senin sevmen de öyle.
Ve ben bunu bilerek,
bunu severek yürüdüm sana.
Ben de mükemmel değilim elbette.
Hiçbirimiz değiliz Ondan başka (s.a.v).
Ama bizim eksiklerimiz,
birbirimize denk gelen parçalar gibi.
Ve sen eksiksen bile,
ben yine de tam sevdim seni.
Geç mi geldim bilmiyorum,
ama geç gelen her şey
belki de duasına en çok yakışandır.
Ve ben,
senin kalbine en layık hâlimle
bir duanın cevabı olmayı istiyorum.
Kırıldığında, sustuğunda,
bir kelimeye bile gücün olmadığında,
yanında olmak isterim.
Sadece destek olmak değil,
suskunluğunu da hissedip
yüreğinde bir sessizlik arkadaşı olmak isterim.
Çünkü bilirim,
suskunluk bazen anlatmaktan daha gürültülüdür.
Geçmişinin gölgelerine kandil olmak isterim,
senin de bana fener olmanı.
Çocukluklarımız bile benzer düşlerle yazılmış gibi,
acılarla büyüyen o küçük hâllerimiz
şimdi birbirini anlamak için sabırsız.
Sabretmeseydim yola çıkmazdım zaten.
Çünkü bu yol,
kolay sevenlerin değil,
yüreğiyle yürüyenlerin yoludur.
Ve düşmeden tutacağım elini,
ama düşersen de
seninle düşüp seninle kalkacağım.
Yarım kalmasın hiçbir an.
Allah,
nasip olmayacak şeyi dua ettirmezmiş.
Ve sen,
benim ettiğim son duamdın.
Gerçek olamayacak kadar güzel bir hayal diyordun ya,
belki de o hayalin ucunu gördük.
Ve şimdi,
dua edip göreceğimiz daha nice güzellik vardır belki de.
Ve bil ki,
sen seversen ben zaten buyum.
Hatalarıyla yüzleşen,
gerekli güncellemeleri yapan,
yine de içindeki özü koruyan bir ben.
Bazen kabulleniriz,
bazen tamamlarız.
Çünkü biz benziyoruz.
Ama benzerlik yeter mi bilmem.
Ben;
sadece benzemek değil,
aynı yolda yürümeyi,
aynı sabra sarılmayı,
aynı duada yer almayı istiyorum seninle.
Çünkü sonucu ne olursa olsun,
ben seni sevdim.
Ama sonucu olursa,
bu sevgi sadece yaşanmakla kalmaz,
bir ömür boyunca yaşatılır.
İşte ben buna inanıyorum.
Ve biliyorum:
İki kalp,
aynı duaya "amin" dediğinde,
hiçbir hayal sadece hayal kalmaz.
Kayıt Tarihi : 7.6.2025 03:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Neyse ki yine de içimden geçen bir istekti o kitabı yazabilmek. Sahi siz o videodaki açıklamalara katılıyor musunuz, inanıyor musunuz
Bu yazılarınıza için kara çocuk bir şeyler yazacak bu gece
Ve sonra şu hakikati öğrendim. Aşk tek başına asla yetmez. Merhametle süslenmeyen sevgi güzelleştiremez dokunduğunu..
Ben aşkı evvela derin bir merhamet zannettim." demiş Reşat Nuri Güntekin ve İsmet Özel eklemiş;
"Merhamet, belki yüce bir şey, ve muhtemel ki, merhamet aşktan üstündür."
Bir Kitap Yazalım Seninle
Sağında sen, solunda ben
Ortasında karşılıklı şiirler
Adeta bizi tarifler
Sayfa sayfa dökülsün geceler
Bir mısra ben yazayım, birini sen
Birimizin susuşu, öbürünün özlemi
Her harfi gözlerimizden süzülsün
Ve sonra dedin ki bana:
"Aşk tek başına yetmez, merhamet ister"
Ben sustum; çünkü sevmek bazen
Acıyan yerden geçmektir usulca, sabırla
Bir gün olur da dua olur bu hikâye,
Kavuşur satır satır yazılan her hece.
Sen sevmeyi bilince, ben beklemeyi öğrendim;
Merhametle dokundum, umudu yitirmedim.
TÜM YORUMLAR (3)