Bir Temmuz gecesi gösterdi yüzünü o siyah rüzgar
Seni bizden koparırken, asfalt zeminlere düşen
Yüreğinden dökülen kan damlaları kaldı hatıran
Hayatının baharı derken, son baharını yaşadığını kim bilirdi
Başın bulutlar üzerindeyken, bedeninin de bulutlara erişeceğini
Söyleseler inanırmıydı bunca peşinden ağlayan insan
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Siyah rüzgarlar olmasa insan hayatında keşke.
Ne denilebilir ki ucu delikli bir demire köle olana... Ölümden öteye köy yok da ölümün de hayırlısı olsa keşke hep...
Acıyı tadan bilir..ruhu şad olsun..artık silahlar olmasın...
melek ayaz
Geleceyimizi bilsek dışarı çıkmazdık sevincimizi silahla deyil başka eylencelerle paylaşalım
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta