Bir Dokun Şiiri - Ozan Efe

gönül gözün görür senle görmese
gönderdiğin dosta güle bir dokun
gören tözün sımsıcacık yormasa
çığırırsan dost bülbüle bir dokun

tuzağından tuzak yakın evlerden
uzağından uzak sakın şevlerden
yedi cüce pamuk prens devlerden
bağırırsa kork gulgule bir dokun

yolların yok kapanmışsa fidanda
kolların yok koparmışsa yutanda
bolların yok ambar boşa tutanda
düzeninde mi sümbüle bir dokun

aman zaman değil geçer günleri
tarar olduk nedendir şu dünleri
değer bilmez zamandadır ünleri
nerde Ali’m o düldüle bir dokun

özleminden yaşandığın kuz tüter
dağlarında kara batmış buz yeter
bağlarında viran olmuş yoz beter
göçen kuşlar ıssız göle bir dokun

şehir dolmuş koca köye dönünce
zehir olmuş çayır bayır sönünce
kahır solmuş yaka paça önünce
melemiyor yavru döle bir dokun

ozan efem düştüm neden ardına
canı feda derman bulsan derdine
selam söylen yiğit olsan merdine
yaz baharın geçip çöle bir dokun
080412denizli