Bir Divane Sabahım Şiiri - Hadi Helili

Bir divane sabahım ben
Uçsuz diyarlarda...
Yine seller akmış,
Yüreğim yanıyor...
Bu gün, havam yine dalgalı...
Karlı İstanbul sokakları,
Dar bana...
Geziyorum avare avare,
Yarsız ve arkadaşsız...
Bu gün havam yine dumanlı,                 
 Bakırköy sahili bomboş...
Dalmışım Marmara'ya              
dalgın dalgın,                         
Bir ah! . çekiyorum...
Sol yanım boş,                   
Sağda bir köpek işiyor...
Yalıyor yerleri bir kedi                                
derin derin,
Dönercinin              
Yere saçan yağını...
Bakıyorum ve özlüyorum,                         
Vah ki, ey vah! ..
Haberin olsun iyilik...
Amma,          
Ağzın kötü kokuyor haberci...
Bu ne kin,          
bu ne alavere,                          
 Bu ne dalavere...
Sakin ve puslu yollardan geçerken,           
Düşünüyorum bazen,                           
 Ah! .. sıcacık ve  ufacık bir çıtır olsa...         
 Güzel olurdu değil mi? ..
Esrarını içmiş,   
Yine anasını satmış             
Bir plakaya,                       
öyle  gelmiş
Dalıyor yine sağa sola,           
Yalıyor tükürdüğünü,
Ayşe'dir kızlardan biri,         
Diğeri Berfin, kardelenin teki,                   
Ama bilinki ne haşindir,
Ateşlerle  alevlenip           
Yanıp, yakıyorlar yerleri...