Bir divane'den mektup Şiiri - Müjdat Çiftçi

Belki uzun zamandır ilk defa defa bu kadar çok düşünüyorum seni,
daha önce hiç bu kadar özlememiştim,
ve senin nasıl olduğunu bilmeden uyumak rahatsız ediyor beni,
en azından sesini duyabilsem,
ve huzurlu bir günün sonunda,
resmlerine bakıp hayaller kursam geleceğe dair.
dokunsam saçlarına,okşasam ellerini,
ve sana olan sevgimi fısıldasam,
ne iyi olurdu bir bilsen,
ve bi o kadarda sana olan özlemimi,anılarımı,acılarımı,
azaltacağın günü sabırsızlıkla bekliyorum.
içimde buruk bir acı var,
sanki hayata yıpranmak için gelmişim gibi,
araya hep ayrılık giriyor,
hayatımın baharında gördüğüm sevgilim,
seni bu kadar sevdiğime inanamıyorum.
bu sevgiden başka bir sevgi haramdır bana,
seni senden esirgemeye başladım ama,
bunun nedeni yine sana olan sevgim.
seni o kadar çok seviyorumki,
her anımda her dakikamda dolu dolu seni yaşıyorum.
ve bundan gurur duyuyorum,
her resmine baktığımda beni sevdiğini söylemen geliyor aklıma,
yeşillerin içinde tek başına açan karbeyazı bir papatyasın sen,
ve benim olan papatyam kır çiçeğim.
benden başkasının seni koklamasına izin vermeyeceğim,
aklımı ve ruhumu kaplayan sen benden,
bende senden kopamam,
seni senden istemek huzur dolu bir yolculuğa çıkmaya benziyor,
ve o yolculukta son durağım sen olacaksın,
sen benim sevgilim sen benim eşim olacaksın,
seninle aynı masada aynı ekmeği yediğim gün,
ellerini öpeceğim,
benim huzur kaynağım ve geleceğimsin,
seni çok ama çok seviyorum,
gizli yaram benim,aşkım ve sonsuz sevdiğim
ebedi mutluluğum.
sana olan aşkımı,kalemlerin yazamayacağını sende göreceksin,
seni çok seviyorum,ve seni hep özleyeceğim.