Bir Dilek Tut Şiiri - Fevzi Emir Yılmaz

BİR DİLEK TUT

Birzcık büyüdü gelişti diye hani,
Bir çiçeği sökersin ya saksıdan,
Daha büyük bir saksıya dikmek için
Kök salsın diye daha da derine
Çiçek bilsede bu gerçeği çaresiz
Can havliyle hani sarılır ya ellerine

İşte öyle biçare ellerindeyim yar
Ya al göm beni gönül toprağına
Gelmeden kış yağmadan kar
Bırak gül vereyim gülüvereyim seninle
Yada yada bir damla bile su vermeden
Söküp at beni hayattan kopar

Bir bakışın yeter diriltmeye beni oysa
Suyum ekmeğim aşım gözlerinde var
Bir damla göz yaşın bile yeter
Düşse üstüme can bulurum yar
İstemem ne yağmur ne güneş
Nede ılgıt ılgıt esen bir rüzgar

Belkide en güzeli artık susmak
Ne kadar anlatsam okadar sağır
Ne kadar yaklaşsam o kadar uzak
Ne kadar sevsem o kadar yasaksın
Bırak karanlık kalsın geceler artık
Yolumuzu göstermeyen güneş varsın doğmasın

Ve biliyormusun bugün benim
Doğum günüm ağustosun biri
Böyle sımsıcak bir günde bulaşmış
Üzerime dünyanın kiri
Şimdi sende dünyadaki ilk günüm gibi
Ağlatma dayanamam ben
Doğduğum günden beri
Gülümsediğim tek belasın sen

FEVZİ EMİR YILMAZ