Bir Ders Daha Aldım Şiiri - Ömer Karakaya

İki genç aşık oturdu hemen yanımdaki banka
Gelmişler ne çay içmeye ne de sarılmaya
Sadece tartışmaya...
Kadın daha fazla ilgi istediğini söyledi adama
Yorulmuş adamın mecali yoktu anlamaya...
Tartışma bitti.
Kadın "sıkıldım bitti" dedi ve gitti.
Baş başa kaldık adamla
Anlatamamış dertlerini kimseye. Dolmuş...
Başladı denizle konuşmaya.
Döktü içini güzelce bir yandan ağlarken
Bağırdı denize "Ben neden sevemiyorum herkes sevebilirken"
Aşık olamıyormuş anladım.
Herhalde birazdan susar ve gider sandım
Haklıydım kalktı ayağı birkaç adım attı
Cebinden çıkardığı iple bacağına taş bağladı
Ne yaptığını anlamaya çalışırken ben
Kendini denize bıraktı...
Az önce dertlerini dinleyen denize...
Onu kendi katili yaptı ve dibe battı.
Anladım o gün zorluğunu sevmenin, aşkın.
Olduğun zaman ne yerinde kalıyor kalbin
Ne olmadığın zaman aklın...
Bir ders daha aldım.

Takım elbiseli bir adam oturdu üstüme
Rahattı biraz… Attı bacak bacak üstüne
Yanındaki fiyakalı çantasına uzandı
Eline bir kağıt ve bir kalem aldı
Başladı hesap kitaba…
Elektrik doğalgaz tüm faturalar ve borçlar
Bu fiyakadaki biri bunlara mı kafa yorar ?
Dediğim için utandım kendimden…
Ve o an adam bir miktar para çıkardı cebinden
Dağıttı yazdıklarına tüm parası bitti
Son yirmiliği ile az ilerdeki bakkala gitti
Geldi ve tekrar oturdu.
Elinde sigara paketi ve iki çikolata duruyordu
Yaktı bir tane denize karşı
İçmeye devam ettikçe gözleri yaşardı
Dertliydi belli çok dertli
Zaman geçti hava karardı.
Kalktı denize son bir bakış attı
Ve uzaklaştı…
Aylar sonra geldi tekrar o günkü halinden eser yok
Dediğine göre onca zaman karnı aç kalmış beyni tok
Birkaç olay geçmiş başından
Her gün birer kaşık eksilmiş aşından
Tek bir damla bile kalmamış
Yaşama olan inancından
Birden konuşmaya başladı kendiyle
“Ben bunu hak edecek ne yaptım”
Ve devam etti “ Ümitlendikçe düzelir sandım”
Anladım ki bir şeyler ters gitmiş hayatında
Kalmış tüm istekleri kursağında
Ayrılmış eşinden, çocuklarını kaybetmiş
Özlediğinde çocuklarını
Aldığı çikolata paketlerini izlermiş
Maddi durumu yüzünden hayatı, psikolojisi
Yerle bir olmuş.
Elindeki son paralarla aldığı çiçeklerin hepsi
Solmuş.
O gece tekrar geldi.
Geceleri sadece köpeklerle konuşurdum
Kimse gelmezdi halbuki
Ağlıyordu hüngür hüngür
Bağırdı katil denize
“En güzel gün bugündür” diye
“Sen!” dedi denize
İlk defa denize sen diyeni duyuyordum. Afalladım.
Bağırdı “Sen bile almadın beni tiye”
“Ben yaşıyorum da acaba ne diye?”
Gördüğüm en dolu insandı o güne kadar
Bağırdı, haykırdı gecenin verdiği rahatlıkla
Nefesi kesilene, sesi kısılana kadar.
Denizin tekrar katil olacak mıyım düşüncesini
Hissediyordum. Soğuk esintisi yüzünden
Her yarınım daha garip dünümden.
Adam sustu sadece iç çekiş sesi
Yankılanıyor gecenin sessizliğinde
Yeni bir hayat daha son bulacak derken
Kalktı “ Yine de kaçmayacağım gelecekten”
Dedi.
Ve arkama sakladığı bavulu aldı
Ayrıldı İstanbul’dan.
Sevindim adına kararı takdirlikti.
Daha önemli ne var ki hayatından?
Ümidini hiç kesmemelisin yarından.
Bir ders daha aldım.