Bir Deniz Türküsü Şiiri - Merve Vural

Gözlerin kapanıyor,
Derinden bir 'off' çekiyorsun.
Azgın sulara karşı,yosun tutmuş hayallerinle
Yalnızlığa açılıyorsun sonraları.
Ve kayalara çarpıyor kalbin;
İnliyor,inliyor,inliyorsun...
Kıyıya vuruyor umutların,suyunu çekmişsin dertlerinle
Çırpındıkça batıyorsun; battıkça çırpınıyorsun
Ve bir fırtına kopuyor içimde
Yolunu şaşırmış ümitlerimle birkaç damla gözyaşım,
Demir alıyor sensizliğe
Uzaklarda,çok uzaklarda birileri senin için ağlıyor.
Bilmiyorsun.
Bir fırtına kopuyor ki alıkoyuyor seni,beni
Sevmekten,sevilmekten alıkoyuyor.
Yakamozlar anlatıyor seni bana
Onlardan alıyorum haberini,seni yana yakıla arıyorum
Ve ben,
Hangi taşı kaldırsam yalnızlık çıkıyor.
Tam düzelmişken -ne yazık ki-
Dibe vuruyorum; boğuluyorum.
Söyleyecek o kadar şey varken ben,
Ölmek istemiyorum...