Bir Demki Umudun Hicranı Sarar

Vuslatı beklerken hüzün sarıyor
Masum duygum isyan edip yoruyor
Laf babında sorusunu soruyor
Karamsar duygunun hicranı bitmez

Masumun masumu hal ve gidişin
Bilirsen çok üzdü veda edişin
Cihanı yakarsan benle ödeşin
Dertlinin depreşen derdi hiç bitmez

Vuslatın derdinden derdim artıyor
Virane gönlüme hüsran katıyor
Hüznümün ufkundan Güneş batıyor
Belanın girdabı çilesi bitmez

Yürekten feryadım arşı sararken
Gözyaşım suluyor harcı kararken
Hüsranı dem eyler mah'ı sorarken
Şavkın da insanın umudu bitmez

Bülbülün yanıp da koştuğu güle
Dalına konupta döktüğü dile
Hazandan bu yana çektiği çile
Baharın nidası sinede bitmez