Bir demet solmuş papatya eskimişliğinde

Bir demet solmuş papatya eskimişliğinde
Ve gecenin
Kesif bir renge
Bir kez daha boyun eğişinde
Alıp gelseydin isterdim oysa ben
Sessizliği.
Yüklü bir at arabasının karlara bata çıka ilerleyişinde
Uzaklarda
İyice uzaklarda
Belli belirsiz
Hayal meyal yandığı zannedilen ışıklardı belki ümit
Soğuğa direncini kaybederken zihnin yavaş yavaş...
Son bir gayrete
Ve belki
Son bir aldanışa...
Bitmez zannetiğin zamana mı artık muhtaçlığın?
Yoksa nihayeti kanıksadıydın da
Onun için mi dalıp gitti karlara,
Ağlayan gözlerin?
Bir kefene yakıştığı gibi ölümün
Bembeyaz örtüsünde
Ve göğün
Apansız yol verişinde
Zemheriye
Umarsız bir ana saplanırken karlara mağlup olup atlar
Ulumaları yankılanır yakınlardan kurtların
Bir sobanın özleminde
Çıtırdarken odunlar
Hayaline sakladığın bir ukde miydi içindeki?
Gelmeseydi ölüm
Ve
Olsaydı bir şansım daha
Verseydim ömrümü her şeyimle sana
Rabbim
Diye düşünürken...