Sana bütün çehremle döndüm kıyametten 
Yüzün iki bin on altının çeyreği kadar yüksekte
Ve ben bütün alışkanlıkların anasından kalmış kalıntı 
Yüzün dünyanın atlası,  benim yıkık evim
Yalnızlık beni hergün kaldırımlarda doğurtup bırakan yalnızlık 
Çekilmiş bütün ızdırap şiirlerin anasıdır yalnızlık 
Kaçsam yeridir 
Bırakıp gitsem yeri
Ya da öldürsem bütün gebe kalmış yalnızlıkları karanlıkta 
Gece, deli,  ayyaş ve yalnızların kavgası 
Konarlar Cadde, sokak ve kamelya altlarına
Veyahut bir cami avlusunda bulurlar kendilerini 
Barlardan çıkınca sallanıp düşerken 
Çehreni sarsam, yüzsem aşkının kır coğrafyasında 
Bütün deliler kıskançlıktan çıldırıp akıllanır
Cadde,  sokak, bar ve Cami avluları bana davetiye gönderir 
Üst üste istiflediğim yılların asaletidir bu sana
Bütün birikintilerin, kırıntıların, başarısızlıkların kanıtıdır bu 
Ve avuçlarımı açmayı bilseydim eğer 
Sana bütün evrenin sırrını öğretecektim 
Yenilmenin bir  bedelinin olup kefaleti ödenmediğini
Kayıt Tarihi : 10.9.2016 21:31:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!