Bir Delinin Hatıra Defteri Şiiri - Dinme ...

Bir Delinin Hatıra Defteri

Oku ve Sev!
Bu iki ilahi sözcük,
Benim kutsal yasam.
Okudum ve sevdim.
Hem de nasıl sevmek,
Aşk okudu canıma,
Can evimden vuruldum,
Ağır yaralıyım.
Gel tuz bas yarama, kanatma
Öğretemedim bana sensizliği,
Uğruna şehri yaktım.
Sen ne dedin ne yaptın?
“Ne olur üzme beni,
Ne olur üzülme,
İyi bak kendine”
Bırak bu timsah sahtekarlığını,
Aşığım diyen sen olamazsın,
Sadece kendini aydınlatan mum ışığısın.
Bana yaşattığın kaçıncı yalnızlık,
Kaçıncı ayrılıksın sen?
Geç anladım yetmişlik şişe gibi,
Fazla geldi, aklımı aldı aşkın böylesi,

Mecnun, uyurgezer biriydim çöllerde,
Ben deliliğin son kertesinde,
Deli danalar gibi dolaşıyorum sokaklarda,
Sen sandığım, sana benzettiklerimin arkasında,
Aç, susuz, uykusuz…
İfade verdim hırpalandım karakollarda,
Mazhar Osman’la tanıştırıldım.
Elimi kolumu bağlayan gömlekler giydirdiler,
İsyanım çınladı mermer koridorlarda,
Spor iyi gelirmiş bu hallerde
İki gorille güreştim,
Eski bir boksörle iki rauntluk maçlar yaptım.
Burada psikiyatriste deli doktoru diyorlar,
Yatar koltuğunda su sandığım eriyikler içtim.
Sahibinden masallar dinledim.
Uyudum, uyandım seanslar boyu,
Ağrıma gidiyor, kanıma dokunuyor,
Kafayı sıyırmış, zır deli bu adam bakışları
Hadi artık iyisin deyip salıverdiler bir gün,
Cebimde raporum demir kapıdan çıktım.
Kaç ay, kaç yıl geçmişti saymadım, bilmiyordum.

Yasakları yasakladım kendime,
Şiirler yazıyorum terapi yerine,
Ne o inanmadınız mı?
Bakın vefakar masama, sol üst kenarda,
Rodin’in düşünen adam heykelciği,
Renk, renk kalemtraşlar, silgiler, kalemler,
Kağıt desteleri, notlar şiir müsveddeleri,
İmla kılavuzu, sözlükler...
Şimdi sıra kutsal yasamın değişikliğinde
Birinci madde değiştirilemez,
İkinci madde: Sev, “delirecek kadar sevme”
Şeklinde yazılacak,
HAYIR’lara vesile olur inşallah!

Dinmez ER / Çeşme / 2017. 02. 17 /