Bir Deli Kuş Şiiri - Sinem Karataş 2

mahzuna bir kuş uçar
gecenin karanlığında mahmur mahmur
süzgün süzgün kalkar
rüzgarın verdiği azapla çırpınır
deli kuş doğrusu
duyar yüreğindeki depremi
ateşin üzerine de konar deli kuş
kalmamış yaslanacak dağları
akar gün ışığından kanları
vurgun ve yalnız bir kuş
sessiz sessiz çığlıklar atar bu kuş
trenlerin camlarına vuran damlalardır gözyaşları
ekim ayı onun sesiyle naif naif ağlar
sonbahar akşamları
mezarlarında ağlar dilsiz kuşlar
bir mektup yazar üstünü ıstırapla pullar
uçar gider ta ki düşene kadar
kuş düşüp ölünce
mavi bir gökyüzü olur ölüm
ruhunun çırpındığı kafese
bir anahtarda düşer aheste aheste